ข่าวหนุ่มร้องสื่อถูกปิดทางเข้า-ออกบ้าน ลูกสาวต้องนั่งกะละมังออกไปเรียน - kachon.com

วันที่ 30 พ.ค.2568 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปยังบ้านหลังหนึ่งในพื้นที่ ม.6 ต.บางเตย อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา เพื่อพบกับนายสถิตย์ ชาวบ้านที่เดือดร้อน โดยระหว่างทางที่ไป จะต้องขับรถเข้าไปในซอยถนนหินคลุกจนสุดทาง จะเป็นคลอง พบว่ามีทางเลี้ยวขวาเข้าไปยังบ้าน แต่กลับพบว่ามีสังกะสีมาปิดทางเข้าออกไว้ พร้อมขึ้นป้ายพื้นที่ส่วนบุคคล

นายสถิตย์ จึงพาผู้สื่อข่าวเดินลัดเลาะลงไปข้างคลองบางพระ ก่อนจะข้ามสะพานไม้ที่มีน้ำท่วมขัง เดินไปยังบ้านพัก ที่อยู่อีกฝั่งหลังถูกสังกะสีกั้นคั่นกลางเอาไว้ โดยในบ้านพบรถยนต์จอดอยู่ 3 คัน ไม่สามารถนำออกไปไหนได้ จอดนิ่งอยู่ภายในบ้าน

นายสถิตย์ เปิดเผยว่า ที่ดินที่ผ่านเข้าออก ตรงที่เกิดปัญหานั้น เดิมทีเป็นที่ญาติของตน ซึ่งบ้านของตนเอง รวม 5 ชีวิต ใช้สัญจรผ่านเข้าออกมานานกว่า 40 ปี กระทั่งเมื่อ 6 ปีก่อน ญาติของตนได้ขายที่ผืนดังกล่าวไป ตอนแรกก็ไม่มีปัญหาอะไร พ่อของตนได้ขอเช่าที่ดินดังกล่าว เพื่อขอเป็นทางเข้าออก โดยจ่ายให้เจ้าของที่ใหม่ปีละ 5,000 บาท

แต่พอหมดสัญญาเช่า 5 ปีแล้ว เจ้าของที่ใหม่ไม่ยอมให้เช่าต่อ พร้อมนำสังกะสี ขึงลวดหนามและนำป้ายมาติดไว้ กระทั่งที่บ้านของตนเองก็ไม่ได้มีปัญญา ทะเลาะอะไรกับเจ้าของที่ใหม่ ซึ่งพวกตนเองก็ยังรู้สึกสงสัย ว่าทำไมเจ้าของที่ใหม่ถึงทำแบบนี้ เคยเข้าไปสอบถาม ก็ได้เหตุผลว่าต้องการความเป็นส่วนตัว ทั้งๆที่เจ้าของใหม่พักอาศัยอยู่กรุงเทพ 1 อาทิตย์จะมาเพียง 1 ครั้ง

ซึ่งหลังจากที่เจ้าของใหม่ นำรั้วสังกะสีมาปิดกั้นได้ประมาณ 3 เดือนแล้ว ครอบครัวของตนเองได้รับความเดือดร้อนเป็นอย่างมาก เวลาเข้าออกบ้านต้องล่องน้ำไปขึ้นรถจักรยานยนต์ที่จอดไว้ด้านนอก และนำเสื้อผ้าใส่ในกะละมังเพื่อไปเปลี่ยน ลูกสาวจะไปโรงเรียน ก็ต้องลงไปในกะละมัง พ่อต้องแบกผักออกไปขายก็ต้องล่องน้ำข้ามไป

จนตอนหลังลวดหนามขาด ตนเองจึงทำสะพานไม้มาทอด เพื่อให้สะดวกในการเดินข้าม แต่ก็ใช้ได้เพียงเดินข้ามเท่านั้น ตอนนี้หากย่า อายุ 89 ปี ที่ป่วยติดเตียงอยู่ในบ้าน และมีเหตุฉุกเฉิน ก็ยังไม่รู้จะทำอย่างไร ส่วนรถยนต์จอดทิ้งด้านนอกนาน 3 เดือนแล้ว โดยตนเองมีอาชีพรับทำเครื่องเสียงรถยนต์ ลูกค้าก็ไม่สามารถเข้ามาทำที่บ้านได้ ขาดรายได้ อีกทั้งปลาทับทิมที่เลี้ยงไว้ อีกประมาณ 30 วันจะถึงรอบจับ ก็ยังไม่รู้ว่าจะเอารถเข้ามาจับปลาในบ่อได้อย่างไร หากจับไม่ได้ปล่อยไว้ก็ขาดทุนกว่าแสนบาทอย่างแน่นอน

ทั้งนี้ตนเองเคยร้องเรียนไปทาง อบต.บางเตย และทางอำเภอเมืองฉะเชิงเทราแล้ว แต่ผลที่ได้กลับมาหนักกว่าเดิม คือตนเองต้องขึงลวดหนาม ที่เจ้าของที่ใหม่ปักลงในทางสาธารณะติดคลองคืนภายใน เวลา 15 วัน ซึ่งนั่นเท่ากับว่า ตนเองจะไม่มีทางเข้าออกบ้าน แม้แต่ทางเดินเท้าแบบ 100 %

ตนเองก็รู้สึกสงสัยว่า ทำไมทางอำเภอไม่ช่วยหาทางออกให้กับครอบครัวของตน ซึ่งเมื่อวานนี้ได้เจอกับเจ้าของที่ใหม่ พ่อของตนได้ยกมือไหว้ขอโทษ และอยากสอบถามเหตุผลว่าเกิดจากสาเหตุใด แต่เจ้าของที่ใหม่ก็ไม่ยอมรับฟัง แถมด่ากลับมา ครอบครัวตนพยายามขอเช่าที่ต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็ถูกปฏิเสธมาโดยตลอด จึงอยากให้หน่วยงานที่มีอำนาจ หรือสูงกว่าระดับอำเภอ เข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนให้กับครอบครัวตนเอง